خطرات متیلن کلراید

عوارض متیلن کلراید

عوارض متیلن کلراید به طور بالقوه یک ماده سرطان زا است. مواجهه کوتاه ­مدت با غلظت­ های بالای متیلن کلراید ممکن است منجر به سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ و سردرد شود.

اطلاعات این مقاله، به منظور کمک به افرادی که در معرض متیلن کلراید و یا در نزدیکی مکان های زباله های حاصل از این مواد زندگی می کنند یا کار می کنند، می تواند مفید باشد. در ادامه این متن به معرفی بیشتر متیلن کلراید، کاربرد، خطرات ناشی از آن (عوارض متیلن کلراید)، روش های  قرار گیری در معرض متیلن کلراید و تأثیر آن بر سلامتی خواهیم پرداخت.

فهرست مطالب

متیلن کلراید

متیلن کلراید چیست ؟ دی کلرومتان به صورت مایع بی رنگ با بوی شیرین، نفوذ پذیر و مانند اتر ظاهر می شود. در صورت قرار گرفتن در معرض دمای بالا غیر قابل احتراق است که می تواند بخارهای سمی کلرید را منتشر کند. غلظت بالای این ماده موجب بیهوشی می شود. متیلن بی کلراید به طور گسترده به عنوان حلال و پاک کننده به کار برده می شود.

این ماده، با اسامی صنعتی همچون گاز متیلن، حلال متیلن، دی کلرومتان، DCM و متیلن دی کلراید مشاهده می شود.

متان دی کلراید به دو صورت طبیعی و مصنوعی تولید می شود.

  • DCM به طور طبیعی از جلبک ها و آتشفشان ها تولید می شود.
  • DCM به صورت مصنوعی از واکنش کلرومتان با گاز کلر در دمای ۴۰۰-۵۰۰ درجه سلسیوس تشکیل می شود.

تاریخچه متیلن کلراید

دی کلرومتان، نخستین بار در اواسط قرن نوزدهم میلادی توسط هنری ویکتور کشف شد.

نحوه تولید متیلن کلراید

گاز متیلن از واکنش کلرومتان با گاز کلر در دمای ۴۰۰ الی ۵۰۰ درجه سانتی گراد تولید می شود. محصول، این واکنش، مخلوطی از کلرومتان، دی کلرومتان، کلروفرم، تترا کلرید کربن و کلرید هیدروژن است. که این محصولات تولیدی به وسیله تقطیر از هم جدا می شوند.

کاربرد

فراریت و توانایی بالای دی کلرو متان برای حل کردن طیف گسترده ای از ترکیبات آلی، موجب استفاده ی آن در بسیاری از مصارف صنعتی و غیر صنعتی شده است. کاربردهای گاز متیلن شامل موارد زیر است.

  • مصارف خانگی
  • اسباب بازی  
  • جداسازی روغن از دانه های روغنی
  • در کارگاه های تولید کفش
  • در دانشگاه (آزمایشگاه های تحقیقاتی)
  • به عنوان حلال
  • در حشره کش
  • در ساخت فیلم عکاسی – داروها – چسب
  • در سنتز فیبرها
  • در تولید جوهر و تخته مدارهای چاپی

💡 برای بررسی بیشتر این موضوع به مقاله کاربرد های متیلن کلراید رجوع کنید.

متیلن کلراید در داروسازی

 

توصیف ماده شیمیایی متیلن کلراید

متیلن کلراید که با مخفف DCM شناخته شده است. یک حلال پایه کلریدی است، که به دو شکل مایع و گاز در طبیعت یافت می شود. DCM، در بسیاری از ترکیبات آلی حل می شود. این ویژگی خاص، موجب استفاده DCM در بسیاری از صنایع شیمیایی شده است.

نام مادهمتیلن کلراید
نام شیمیایی مادهدی کلرومتان
فرمول شیمیاییCH2CL2
چگالی۱٫۳۳ گرم بر سانتی متر مکعب
جرم مولکولی۸۴٫۹۳ گرم بر مول

قرار گیری در معرض متیلن کلراید

از آن جا که گاز متیلن به طور گسترده در مصارف صنعتی و غیرصنعتی به کار برده می شود. بنابراین لازم است که بدانیم این ماده از چه طریقی وارد بدن ما می شود. در ادامه به توضیح این مطلب و عوارض متیلن کلراید خواهیم پرداخت.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مسمومیت های متیلن کلراید به مقاله مسمومیت متیلن کلراید برای کابینت سازان رجوع کنید.

راه های ورود متیلن کلراید به بدن

گاز متیلن، از سه طریق استنشاق، پوست و دهان وارد بدن می شود. به دلیل این­که متیلن کلرید یک مایع فرار است، بیشتر مواجهه می­ تواند از طریق تنفس این ماده صورت گیرد. مواجهه با متیلن کلرید ممکن است بسته به غلظت آن در هوا منجر به تداخل یا رسیدن اکسیژن به بافت­ ها و سیستم عصبی مرکزی شود.

اگر فردی متیلن کلراید را برای مدت کوتاهی (سه تا چهار ساعت) در غلظت ppm 300 یا بیشتر استنشاق کند، ممکن است قادر به شنیدن صداهای ضعیف نباشد و بینایی او کمی مختل شود.

اگر تنفس در غلظت ­های بیشتر یعنی ppm 800 صورت گیرد، توانایی عکس­ العمل سریع، سرپا ماندن و انجام کارهایی که نیازمند حرکات دقیق دست هستند ممکن است مختل شود.

مواجهه­ های طولانی­ مدت ممکن است منجر به سردرد، تحریک­ پذیری، سرگیجه و حالت تهوع، احساس سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها و بی­ حسی انگشتان دست و پا شود. در اکثر موارد، این اثرات با گذشت زمان کمی از پایان مواجهه متوقف می ­شوند.

آستانه بویایی از فردی به فرد دیگر تغییر می­ کند ولی غلظت­ های ppm 200-300 معمولا به آسانی توسط اکثر افراد قابل تشخیص است. ولی نباید برای جلوگیری از مواجهه ناخواسته به حس بویایی اعتماد کرد.

💡حتما بخوانید : درباره جایگزین متیلن کلراید بیشتر بدانید.

استنشاق متیلن کلراید

مطالعات صورت گرفته در مورد مسمومیت DCM در طی عملیات حذف رنگ حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض DCM از طریق استنشاق می تواند برای انسان کشنده باشد. این ماده به سرعت از طریق استنشاق وارد بدن می شود. زیرا فراریت این ماده بالا است.

عوارض متیلن کلراید در انسان

گاز متیلن نسبت به سایر هیدروکربن از سمیت کمتری برخوردار است. با این وجود دی کلرومتان بی خطر نمی باشد. بنابراین، قرار گیری مداوم و طولانی مدت ممکن است موجب تحریک چشم و دستگاه تنفسی شود. مواجهه پوستی با متیلن کلراید مایع ممکن است موجب تحریک یا سوختگی شیمیایی شود.

در شرایط حاد، مواجهه با دی­ کلرومتان می­ تواند کشنده باشد. دی کلرومتان از طریق استنشاق و پوست وارد بدن می شود. سایر عوارض متیلن کلرید در انسان شامل موارد زیر است.

  • اختلال سیستم عصبی – سردرد – سرگیجه – خستگی – حالت تهوع – استفراغ
  • قرار گیری در معرض دوزهای بالای DCM موجب بیهوشی می شود. همان طور که در متن ذکر شده است با افزایش غلظت یا دوز دی کلرومتان عوارض متیلن کلراید تشدید می یابد.

غلظت متیلن کلراید موجود در هوا باید کمتر از ۱PPb باشد این در صورتی که غلظت این ماده موجود در هوا در برخی از نقاط شهر به متوسط ۱۱ppb می رسد. چرخه ورود متیلن کلراید به بدن و آسیب آن به اندام در زیر نوشته شده است.

  • مرحله اول : دی کلرومتان از طریق استنشاق وارد بدن می شود.
  • مرحله دوم : حلال متیلن وارد خون می شود.
  • مرحله سوم : به سرعت در بدن پخش می شود.
  • مرحله چهارم : به کبد، کلیه، ریه و مغز منتقل می شود.
  • مرحله پنجم : و در نهایت به اندام ها آسیب می رساند.

عوارض متیلن کلراید در حیوانات یا جانوران

استنشاق متان دی کلراید در حیوانات موجب سرطان کبد، ریه و تومور خوش خیم پستان می شود. لازم به ذکر است قبل از استفاده از این ماده، حتما msds متیلن کلراید را مطالعه کنید. (توجه به این نکته، ضروری و الزامی است)

آیا متیلن کلراید سرطان زا است ؟

یک سری مطالعات و بررسی ها در مورد دی کلرومتان در حیوانات صورت گرفته است. نتایج این مطالعات حاکی از آن است که دی کلرومتان موجب سرطان ریه، کبد و پانکراس می شود.

متیلن کلراید تخریب کننده لایه اوزون

DCM، تخریب کننده لایه اوزون نمی باشد. و هیچ گونه خطری بر روی محیط زیست ندارد. به طوری که، انجمن هوای پاک آمریکا، دی کلرومتان را در لیست مواد غیر مخرب لایه اوزون ثبت کرده است. زیرا این ماده، قبل از رسیدن به لایه اوزون از بین می رود.

متیلن کلراید تخریب کننده ی لایه ی اوزون


جایگزین متیلن کلراید

کاربرد متیلن کلراید از صنعت تا جداسازی کافئین از قهوه و چای گسترده شده است. به طوری که نام متیلن کلراید در بسیاری از صنعت ها معروف و شناخته شده است.

با این وجود، دی کلرومتان بی خطر نیست. ممکن است موجب بروز یک سری عوارض در انسان گردد. از این رو، به دنبال یک سری جایگزین ها برای این ماده هستیم. جایگزین های متیلن کلراید شامل موارد زیر هستند.

  • حلال سبز
  • مخلوطی از NMP و بنزیل الکل
  • استرهای NMP
  • دی بیسیک مانند دی متیل آدیپات یا دی متیل گلوتارات

💡 حتما بخوانید : در مورد جایگزین های متیلن کلراید بیشتر بدانید.

 

5/5 - (2 امتیاز)

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *