طرز تهیه اتیل استات
ماده شیمیایی اتیل استات، به وسیله واکنش استری شدن فیشر اتانول و اسید استیک به دست می آید. 65% مخلوط تولید شده، به استر تبدیل می شود. (در دمای اتاق) واکنش زیر را می توان، با کاتالیزورهای اسیدی تسریع نمود. دقت داشته باشید، با حذف آب، در این واکنش می توان، تعادل را به سمت راست هدایت کرد.
در صنعت :
واکنش Tischenko (تیشچنکو)، فرآیند صنعتی اصلی ساخت اتیل استات است. در این واکنش، اتیل استات از تبدیل مستقیم اتانول از طریق استالدهید با استفاده از یک کاتالیزور آلکوکسید آلومینیوم تولید می شود.
۲ CH۳CHO → CH۳COOCH۲CH۳
اسید سیلیکون نیز برای تولید اتیل استات توسط آلکیله کردن اسید استیک توسط اتیلن مورد استفاده قرار می گیرد.
C۲H۴ + CH۳CO۲H → CH۳CO۲C۲H۵
روش تخصصی و صنعتی تهیه استات اتیل، لازمه تجزیه کاتالیستی اتانول است. این فرآیند در مقایسه با روش استری شدن مقرون و به صرفه است، اما به وسیله اتانول مازاد انجام پذیر است.
اتیل استات به عنوان یک محصول جانبی در اکسیداسیون فاز مایع n-بوتان و به عنوان یک محصول مشترک در تولید پلی وینیل بوتیریل از وینیل استات و اتانول تولید می شود.
هیدروژنه کردن انیدرید استیک با استفاده از یک کاتالیزور نیکل در حضور یک اسید قوی صورت می گیرد.(به عنوان مثال، HCl، HF، یا متان سولفونیک اسید.) اتیلیدین دی استات، اسید استیک، محصولات این واکنش هستند. اما، زمانی که اسید HCl استفاده شود. 1-کلرواتیل استات به عنوان محصول این واکنش گزارش می شود.
فرآیند این روش شامل هیدروژنه کردن در فشار و دمای بالا انیدرید استیک در حضور کاتالیزور Raney nickel است. این فرآیند برای تبدیل مخلوط‌های استیک انیدرید و اتیلیدین دی استات، که از کربونیلاسیون متیل استات در حضور هیدروژن به‌دست می‌آیند، به اتیل استات استفاده می شود. خوراک راکتور هیدروژناسیون می تواند در صورت تمایل، علاوه بر انیدرید استیک و یا اتیلیدین دی استات، یک حلال بی اثر مانند اسید استیک نیز داشته باشد. اسید استیک، ممکن است به متیل استات تبدیل شود. و در تولید انیدرید استیک مورد استفاده قرار گیرد.
عوامل موثر بر کاتالیزور
غلظت نیکل رینی می تواند به واسطه عوامل زیر متفاوت باشد.
- دما و فشار مورد استفاده
- ماده هیدروژنه شده
- محصول و یا بازده فضا-زمان مورد نظر
- قابلیت دفع گرمای واکنش
غلظت کاتالیزور (همان مبنای) در حدود 0.5 تا 2.5 درصد وزنی اغلب مورد استفاده قرار می گیرد.
دماها و فشارهای موثر هیدروژناسیون، در فرآیند می تواند متفاوت باشد. دماهایی در محدوده 100 درجه تا 250 درجه سانتیگراد ممکن است استفاده شود. اگرچه در دماهای بالاتر تجزیه اتیل استات مشکل ساز خواهد بود. فشارهای (فشار کل واکنش) در محدوده حدود 500 تا 5000 psig ممکن است استفاده شود. اگرچه استفاده از فشارهای بیش از 2500 psig معمولاً سودمند نیست.
دما و فشار، وابسته به این است، که ماده هیدروژنه، از انیدرید استیک تشکیل شده باشد. یا از مخلوطی از انیدرید استیک و اتیلیدین دی استات تشکیل شده باشد، متفاوت است. مخلوطی از انیدرید استیک و اتیلیدین دی استات با نسبت وزنی حدود 4:1 تا 1:4. هنگامی که ماده هیدروژنه شده عمدتاً از انیدرید استیک تشکیل شده باشد، دماها و فشارهای ترجیحی در محدوده 130 تا 200 درجه سانتیگراد، به ویژه 130 تا 150 درجه سانتیگراد و حدود 500 تا 1500 psig هستند. هنگامی که ماده مخلوطی از انیدرید استیک و اتیلیدین دی استات است. دما و فشار ترجیحی حدود 170 درجه تا 250 درجه سانتیگراد، به ویژه 200 درجه تا 225 درجه سانتیگراد و حدود 2000 تا 2500 psig است.
منبع : پتنت
