شرکت نگین تجارت شرق، وارد کننده مواد شیمیایی صنعتی و دارویی سوکرالوز در ایران از تمامی کشورها است. جهت خرید و اطلاع از قیمت فروش سوکرالوز گرید خوراکی و غذایی وارداتی با ما در تماس باشید.
💡فهرست مطالب
سوکرالوز چیست؟
سوکرالوز (Sucralose)، یک شیرین کننده مصنوعی بدون کالری است. Splenda رایج ترین محصول مبتنی بر سوکرالوز است. سوکر الوز از شکر طی یک فرآیند شیمیایی چند مرحله ای ساخته می شود . در این فرآیند، اتم های کلر جایگزین سه گروه هیدروژن-اکسیژن می شوند.
سال ۱۹۷۶، زمانی که دانشمندی در کالج بریتانیایی دستورات مربوط به آزمایش یک ماده را اشتباه شنیده بود، کشف شد. طعم آن را چشید و متوجه شد که بسیار شیرین است. سپس شرکت‌های Tate & Lyle و Johnson & Johnson به طور مشترک محصولات Splenda را توسعه دادند. این شیرین کننده، در سال ۱۹۹۹ در ایالات متحده معرفی شد. در حال حاضر، یکی از محبوب ترین شیرین کننده ها در این کشور است.
Splenda معمولا به عنوان جایگزین شکر در پخت و پز و پخت و پز استفاده می شود.
این ترکیب، بدون کالری است. اما Splenda، حاوی کربوهیدرات های دکستروز (گلوکز) و مالتودکسترین است که محتوای کالری را به ۳٫۳۶ کالری در هر گرم می رساند.
با این حال، کل کالری و کربوهیدراتی Splenda، موجود در رزیم غذایی ناچیز است، زیرا، هر بار فقط به مقادیر کمی نیاز دارید. سوکرالوز ۴۰۰ تا ۷۰۰ برابر شیرین تر از شکر است. این ماده شیمیایی، مانند بسیاری از شیرین کننده های محبوب دیگر طعم تلخی ندارد.
کاربرد و موارد استفاده از آن
این ترکیب، در بسیاری از محصولات غذایی و آشامیدنی استفاده می شود. زیرا، یک شیرین کننده بدون کالری است.
افراد دیابتی و غیر دیابتی می توانند از آن استفاده کنند. زیرا، بر سطح انسولین تأثیر نمی گذارد. اگرچه شکل پودری محصول شیرین کننده مبتنی بر سوکرالوز Splenda (مانند سایر محصولات سوکرالوز پودری) حاوی ۹۵٪ (حجمی) مواد حجیم کننده دکستروز و مالتودکسترین است که بر سطح انسولین تأثیر می گذارد. به عبارت ساده تر می توان گفت این ترکیب به عنوان کنترل کننده دیابت استفاده می شود.
سوکرالوز، جایگزینی برای شیرین کننده های مصنوعی یا طبیعی مانند آسپارتام، استه سولفام پتاسیم یا شربت ذرت با فروکتوز بالا به حساب می آید.
در محصولاتی مانند آب نبات، کافه های صبحانه، غلاف قهوه، نوشابه، سس سالاد، غلات صبحانه و آدامس های جویدنی استفاده می شود.
سوکر الوز مخلوط با دکستروز یا مالتودکسترین به عنوان مواد حجیم توسط McNeil Nutritionals با نام تجاری Splenda در سطح بین المللی فروخته می شود. در ایالات متحده و کانادا، این ترکیب به طور فزاینده ای در رستوران ها در بسته های زرد یافت می شود.
تاثیر بر محتوای کالری
اگرچه سوکرالوز حاوی کالری نیست. محصولاتی که حاوی پرکننده‌هایی مانند دکستروز و یا مالتودکسترین هستند، بسته به محصول، پر کننده‌های مورد استفاده، نام تجاری و کاربرد مورد نظر محصول، حدود ۲ تا ۴ کالری در هر قاشق چای‌خوری یا بسته‌های جداگانه اضافه می‌کنند.
FDA، هر محصول حاوی کمتر از پنج کالری در هر وعده به عنوان “کالری صفر” برچسب گذاری می کند.
شیمی و تولید سوکرالوز در ایران
مقایسه ساختارهای شیمیایی ساکارز (بالا) و سوکرالوز (پایین)
سوکرالوز یک دی ساکارید متشکل از ۱،۶ دی کلرو-۱،۶-دی دی اکسی فروکتوز و ۴-کلرو-۴-دئوکسی گالاکتوز است. با کلرزنی انتخابی ساکارز در یک مسیر چند مرحله ای که سه گروه هیدروکسیل خاص را با اتم های کلر جایگزین می کند، سنتز می شود. این کلرزنی با حفاظت انتخابی یکی از الکل های اولیه به عنوان یک استر (استات یا بنزوات) به دست می آید، به دنبال آن کلرزنی با مقدار زیاد هر یک از چندین عامل کلرکننده برای جایگزینی دو الکل اولیه باقی مانده و یکی از الکل های ثانویه و سپس با هیدرولیز استر انجام می شود.
عوارض آن
مانند سایر شیرین کننده های مصنوعی، سوکرالوز نیز بسیار بحث برانگیز است. برخی ادعا می کنند که کاملا بی ضرر است. اما مطالعات جدید نشان می دهد که ممکن است اثراتی بر متابولیسم شما داشته باشد.
- ممکن است سطح قند خون و انسولین را افزایش دهد.
- می تواند به محیط باکتریایی روده شما آسیب برساند. اما، این موضوع در حال بررسی در انسان است.
گفته می شود که سوکرالوز در دماهای بالا ایمن نیست. بنابراین ممکن است، از پختن آن صرف نظر کنید. زیرا، ممکن است ترکیبات مضری را آزاد کند.
همانطور که گفته شد، اثرات آن بر سلامتی، در دراز مدت مشخص نشده است. اما، مقامات بهداشتی مانند سازمان غذا و دارو (FDA) آن را بی خطر می دانند.
پژوهش درمورد سوکرالوز در ایران
هیچ گونه ای اطلاعاتی در مورد اثر سوکرالوز بر کاهش وزن طولانی مدت یا شاخص توده بدنی وجود ندارد. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که این ماده، تاثیر جزئی بر افزایش وزن و بیماری قلبی دارد.
ذخیره سازی
در شرایط معمولی دما، فشار و رطوبت : پایدار است.
در دمای بالا (۳۸ درجه سانتیگراد، ۱۰۰ درجه فارنهایت) : تجزیه می شود. و دی اکسید کربن، مونوکسید کربن و مقادیر جزئی کلرید هیدروژن آزاد می کند.
